من ز بهترین بهشتها گذشته ام

من ز بهترین بهارها رسیده ام

ای غم تو همزبان بهترین دقایق حیات من

لحظه های هستی من از تو پر شده ست.

در تمام روز...

در تمام شب...

در تمام هفته ...

در تمام ماه...

در فضای خانه، کوچه، راه...

در هوا، زمین، درخت، سبزه، آب...

در خطوط در هم کتاب...

در دیار نیلگون خواب!

ای جدایی تو بهترین بهانه ی گریستن!

بی تو من به اوج حسرتی نگفتنی رسیده ام

ای نوازش تو بهترین امید زیستن !

در کنار تو

من ز اوج لذتی نگفتنی گذشته ام...

در بنفشه زار چشم تو...

برگهای زرد و نیلی و بنفش...

عطرهای سبز و آبی و کبود

نغمه های نا شنیده ساز می کنند...

روی مخمل لطیف گونه هات...

غنچه های رنگ رنگ ناز...

برگ های تازه تازه باز می کنند.

بهتر از تمام رنگها و رازها

خوب خوب نازنین من!

نام تو مرا همیشه مست می کند.

بهتر تمام شعر های ناب

نام گرچه بهترین سرود زندگی ست

من تو را به خلوت خدایی خیال خود

« بهترین بهترین من » خطاب می کنم.

بهترین بهترین من!

دوستت دارم زندگیم